W czerwcu 1531r. zdumiony biskup Maurycy Ferber napisał list do pewnego duchownego, z pytaniem dlaczego tenże kanonik mieszka z mężatką?
Kim była kobieta, w sprawie której interweniował sam biskup warmiński? Kim był upomniany kanonik i co łączyło tę dwójkę? O tym w 3 odsłonie historii miłosnych.
Kobieta to Anna Krüger córka Henryka Krügera, burmistrza toruńskiego i Krystyny von Allen, córki Tilemana i siostry ciotecznej Mikołaja Kopernika. Według Jerzy Sikorskiego, znawcy Kopernika i dziejów Warmii XV i XVI w., autora książki “Prywatne życie Kopernika”, Anna Krüger pojawiła się we Fromborku, w domu Mikołaja Kopernika około 1525 roku. Oficjalnie była jego gospodynią. Prowadziła jego dom, ponieważ kanonikowi statutowo należała się służba. Rola gospodyni była bardzo znacząca, ponieważ to właściwie ona zarządzała domem, kierowała różnymi pracami w domu, wydając polecenia podwładnym. Była piękna, czytała uczone księgi, interesowała się astrologią. Nic więc dziwnego, że mimo różnicy wieku (25 lat) oboje zrobili na sobie wrażenie. Przez kilka lat pozostawała z astronomem w dużej zażyłości.
W 1529 roku Anna odeszła z domu Kopernika, by poślubić mieszczanina fromborskiego niejakiego Schillinga i przeniosła się do niego. Kilka tygodni po ślubie uciekła od męża i wprowadziła się z powrotem do domu Kopernika. To wywołało zgorszenie, bo mężatka, która porzuca męża i idzie mieszkać pod dach kanonika, nie mogła cieszyć się dobrą opinią. Anna Schilling błagała Kopernika, aby pomógł jej w uzyskaniu rozwodu. Od tego momentu ich wzajemne relacje zmieniły się, co z pewnością zauważyli postronni. Słali więc donosy do biskupa warmińskiego. Po upomnieniu Kopernik w liście z 27 lipca1531r. odpisał, że Anna była u niego tylko przejazdem wracając z targu z Królewca i zobowiązał się tak ułożyć sprawy żeby nie narażać się na złą opinię. Anna, będąc związana węzłem małżeńskim, wystąpiła o rozwód, a jako przyczynę podała, że małżeństwo z Schillingiem nie zostało skonsumowane. Zwyczajowo sprawami rozwodowymi i innymi sprawami dotyczącymi kanoników zajmował się kustosz kapituły. Był nim wówczas Tiedemann Giese, bliski przyjaciel Kopernika. Uznał, że małżeństwa nie może rozwiązać, gdyż powody są niewystarczające.
Gdy biskupem został Jan Dantyszek zaczął zwracać uwagę Mikołajowi i nakłaniać go by odesłał Annę do domu. Kopernik wciąż z tym zwlekał, a każde upomnienie, by zerwał z nią znajomość, przyjmował, owszem, z pokorą, ale tych poleceń nie wykonywał, tłumacząc się w liście z 2 grudnia 1538 r, że nie łatwo znaleźć potrzebną i uczciwą służbę. W końcu w 1539r. Anna wyjechała do Gdańska. Po śmierci Kopernika chciała wrócić do Fromborka i zamieszkać w domu jej zmarłego męża. Dantyszek zakazał jej powrotu do kapituły bo jak pisał w liście do kanoników może ona uwieźć kolejnego duchownego. Kilkaset lat później w trakcie remontu piwnicy w kamienicy przy Marackiej 1, robotnicy odkryli fragmenty starej skrzyni z przerdzewiałymi okuciami. Na zbutwiałej desce była data Anno Domini 1539 i napis Anna Schill (reszta niewidoczna) prawdopodobnie to skrzynia Anny Schilling…
Źródło:
Jerzy Sikorski „Prywatne życie Kopernika”
Polska Agencja Prasowa
Jeśli chcesz dostawać regularnie informacje, zapisz się do newslettera.
Błąd: Brak formularza kontaktowego.
